Aciditeit

Positieve aciditeit is de sprankel, frivoliteit, frisheid, helderheid en levendigheid van koffie. Dus niet te verwarren met de negatieve want die is zuur. Zuur is namelijk niet wat je associeert met lekkere koffie. Zuur is een extreme aciditeit die wijst op een gebrek in de koffie of grootmoeders koffie die te lang op een warmhoudplaat heeft gestaan.

Maar als we op zoek gaan naar de juiste aciditeit, dan hebben we het over de positieve kant. Arabica koffiebonen hebben meestal een mooi uitgebalanceerde positieve aciditeit. Deze herken je aan het fruitig, zoete karakter. De branding is van invloed. Bij licht gebrande koffiebonen wordt deze juist geaccentueerd. De aciditeit vermindert als de bonen donker worden gebrand. Daarom zal filterkoffie meestal een hogere aciditeit hebben, want voor espresso worden de koffiebonen donkerder gebrand. Bij een te sterke aciditeit kan de koffie naar azijn smaken.

Positieve en negatieve aciditeit kan je zelf ervaren door het verschil te proeven tussen een gele, rijpe citroen en een groene, onrijpe citroen. De rijpe citroen is gebalanceerd. De onrijpe is negatief en zuur.

Het kan worden opgedeeld in verschillende soorten. Dit zijn de 4 meest waarneembare soorten:

Acetic: Dit is een andere naam voor azijn. Deze wordt slechts zeer beperkt als positief beschouwd.

Citric: Denk aan de fruitachtige tonen zoals citroen, sinaas en pompelmoes of grapefruit. Deze is maximaal bij een lichte branding en zal je daarom het meest ervaren bij filterkoffies. Hoe donkerder de koffiebonen gebrand, hoe meer de citric aciditeit afneemt.

Tartaric: Deze kom je vooral tegen in druiven. Als het in beperkte mate aanwezig is, wordt het als positieve aciditeit ervaren.

Quinic: Deze komt voor bij te donker gebrande bonen. Je zal een bittere koffie proeven met een wrang gevoel in je mond. Deze negatieve aciditeit ontstaat ook als je koffie te lang bewaart op een warmhoudplaat of in een thermosfles.